Wojciech Młynarski (1941–2017) – poeta, satyryk i autor tekstów w pełni zasłużenie nazywany mistrzem polskiej piosenki , uznawany za jednego z najważniejszych twórców kultywujących formę piosenki poetyckiej.

Urodził się i studiował w Warszawie. Kiedy w 1962 roku kończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, miał już na swoim koncie debiut sceniczny: występował w kabarecie i teatrze studenckiego klubu Hybrydy. Jako autor i kompozytor zadebiutował w 1963 roku. Jest autorem 16 autorskich albumów płytowych oraz wielu znakomitych tłumaczeń przybliżających twórczość m.in. Jacquesa Brela i Włodzimierza Wysockiego.

W jego tekstach, na których wychowało się kilka pokoleń Polaków, była wyjątkowa precyzja, mądrość i myśl. Były doskonale dopasowane do muzyki i same się śpiewały. Prywatnie często skracał dystans, proponował przechodzenie na "ty", a będąc w formie zdrowotnej, uchodził na ucieleśnienie kultury i dobrych manier. Kiedy jednak wpadał w okresy chorobowe, stawał się człowiekiem trudnym i zaskakiwał zmiennością swoich nastrojów.

Teksty oraz przekłady jego autorstwa ukazały się w 2007 roku w książce "Moje ulubione drzewo czyli Młynarski obowiązkowo".

Twórczość Wojciecha Młynarskiego jest nie do podrobienia. Trudną, czasami pozbawioną sensu rzeczywistość opisywał lekko i dowcipnie. Mistrz puenty, pisał dla największych. Jego teksty nuciła cała Polska, od „Jeszcze w zielomne gramy”, „W Polskę idziemy”, aż po „Kocham Cię życie!”. Nic co wyszło spod pióra Wojciecha Młynarskiego nie traci ze swojej aktualności, to wiersze poza czasem, zawsze trafiają w punkt.

Cytaty z utworów:

Przez kolejne grudnie, maje

Człowiek goni jak szalony

A za nami pozostaje

Sto okazji przegapionych

Ktoś wytyka nam co chwilę

W mróz czy w upał, w zimie, w lecie

Szans nie dostrzeżonych tyle

I ktoś rację ma, lecz przecież

Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy

Jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany

Jeszcze wiosenne deszcze obudzą ruń zieloną

Jeszcze zimowe śmiecie na ogniskach wiosny spłoną

Jeszcze w zielone gramy, jeszcze wzrok nam się pali

Jeszcze się nam pokłonią ci, co palcem wygrażali

My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie

Jeszcze nie, długo nie…..

"Jeszcze w zielone gramy"

Choć nie wiem, kto to jest, I nie wiem, skąd go znam,

Czasem spotyka mnie Jesienny śmieszny pan.

• Źródło: Jesienny pan

Do przodu żyj, żyj kolorowo,

marzenia najbarwniejsze miej, do przodu żyj,

a daję słowo, napotkasz mnie na drodze swej!

• Źródło: Żyj kolorowo

Uśmiechnij się do swoich smutnych myśli,

Uśmiechnij się do szarych, smutnych dni,

Najlepszy sen na jawie ci się wyśni,

bo wielka moc w uśmiechu szczerym tkwi…

Do ludzi – tych, co nigdy się nie śmieją

Co dzień, z nadzieją, pierwsza uśmiechnij się....

O sobie:

„Z pierwszą żoną rozstaliśmy się po 29 latach. Była żona napisała o tym książkę. Czy sprawiedliwą? Kobiety nigdy nie są sprawiedliwe. Drugie małżeństwo trwało rok.

Jestem ciężkim partnerem w życiu codziennym.”

• Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 maja 2005

„Dla mnie robić swoje, to po prostu porządnie robić coś, co się umie. Autor satyryczny niech tworzy porządną satyrę, a nie komercyjną. A szewc niech robi dobre buty.”

• Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 maja 2005

Włodzimierz Korcz o Wojciech Młynarskim:

„Opisując współpracę z Młynarskim Włodzimierz Korcz podkreśla, że kiedy znajdował się on w dobrym stanie psychicznym, był ucieleśnieniem kultury i dobrych obyczajów, a obcowanie z nim to była prawdziwa przyjemność”

„ Wtedy to był człowiek erudyta: oczytany, miły uprzejmy i zabawny. No ale kiedy wpadał w te swoje burze, tak łatwo z nim nie było. Pamiętam jak kiedyś, po takim dłuższym okresie gorszego stanu psychicznego, powiedział mi, że jest szczęśliwym człowiekiem, nie ma już żadnych problemów, bo wszystkie w jakiś cudowny sposób się skończyły. "Jestem wolny i szczęśliwy" – zapewnił. - Tak samo się wtedy przy nim poczułem.”..